20 t/m 22 juli
We vervolgen ons toeristisch-trekpleister-avontuur de komende dagen. Nemen wat beslissingen die je achteraf kan betwisten, maar ook gaan we dingen overslaan omdat het weer ons tot andere dingen lijkt te dwingen. Kortom het is niet altijd eenvoudig om voor beperkte tijd op pad te zijn.
Hadden we nog niet gehad: de trein!
Toen ik voorzichtig wat info aan het verzamelen was over Noorwegen kwam dit treinritje ook voorbij. Dus vanaf Avre Ordal gingen zowel wij als Malika en Leander achter elkaar aan op pad naar dit dorpje (Flåm). Nadat we lekker in het zonnetje hebben ontbeten en Noor op de cintelbaan haar training heeft gedaan is het vandaag een route zonder bijzondere beproevingen. Enige bijzondere feit van dit stuk rijden is 25km tunnel: de langste ter wereld met onderweg 3 stop-plekken die blauw met geel verlicht zijn. Spectaculaire lichtshow is bij Noor ergens blijven hangen, maar dat valt eigenlijk wel heel erg tegen. Geen reden om te stoppen.
Meteen bij aankomst in Flåm gaan we richting het ticket office, we willen onze fietsen mee nemen in de trein om na de rit per trein naar boven weer de fiets naar beneden te pakken . Er zijn nog 2 fietsplekken beschikbaar voor de trein van 16.05u en dat geeft ons de tijd om rustig even te lunchen, even rond te kijken en van het heerlijke zonnetje te genieten voor we met de trein gaan.
Tjoeketjoek
Ruim op tijd sluiten we aan in de rij. Jawel, het is hier ook weer lekker druk. Maar waarschijnlijk niet te vergelijken met een geheel normale zomer. De treinrit gaat ruim 800m omhoog door een mooi dal met fijne uitzichten. Het is nu vooral een toeristische trekpleister, maar gebouwd als belangrijke verbinding om vanuit Flåm verder het land in te komen. 20 tunnels zijn er om de route omhoog mogelijk te maken. 19 daarvan zijn met de hand “gegraven”. Dat heeft heel veel tijd gekost. Elke meter tunnel was ongeveer een maand werk. Wel een knap stukje werk voor die tijd. Vroeger was het natuurlijk een stoomtrein die dit traject reed, tegenwoordig is het hele traject tor Myrdal voorzien van elektra. Vanuit daar zijn er verbindingen richting o.a. Bergen.
De lengte van het traject is ongeveer 20km en daar doe je met stops ongeveer een uur over. Belangrijkste stop, waar ook iedereen uitstapt is de Kosfjossen waterval. Even verderop wordt deze waterkracht omgezet in elektra, waar deze lijn dan weer de stroom vandaan haalt. Best wel groen als je het mij vraagt.
Top of flop
Ik hang nogal veel met mijn hoofd uit het raam. We hebben een goed plekje gekozen en ik geniet er wel. Maar misschien komt dat omdat treintjes me met de paplepel ingegoten zijn. Vroeger maakten we in het buitenland ook graag een uitstapje met een bijzondere trein. We hebben ook wel gehoord dat mensen het veel geld vonden voor een ritje. Helemaal te begrijpen, 670 NOK p.p. voor een retour in het hoogseizoen is niet niks (ong 67 euro). Wij zijn inmiddels op de top aangekomen en pakken onze fiets. Volgen de bordjes en denken aan de tip die we meekregen bij het boeken: Eerste stukje lopen. Dat is nodig ook want deze 21 hairpins zijn echt best wel stijl. Ik weet wat stukjes heel voorzichtig óp de fiets te doen maar ook dat is niet heel eenvoudig. Helaas hebben we wel één ding over het hoofd gezien: Het dal ligt inmiddels voor een groot deel in de schaduw. Dat maakt het allemaal wel een beetje minder, en frisser vooral. Na een klein stukje fietsen besluiten we dan ook dat we er het tempo in houden en dit morgen opnieuw gaan doen. Maar dan met de fiets omhoog tot de haarspeldbochten. Actief maar ook in alle rust (en vooral in de zon!) alles kunnen zien.
De tweede ronde!
Op weg naar beneden zien we dat er bij het kerkje van Flåm, op 3km van het station, een plek is waar je mag overnachten. We halen nog brood bij de supermarkt en rijden dan naar dat camperplekje toe. Zetten de wekker en slapen heerlijk!
De volgende ochtend gaan we op pad. Boterhammen gesmeerd en op de fiets omhoog. Het weer werkt ook weer helemaal goed mee en eigenlijk is dit ook een prima manier om het dal hier te ontdekken. Veel watervallen, helder groen-blauwe rivier en prachtige uitzichten. We stoppen wanneer we zin hebben en genieten van de rust die er in de ochtend heerst. Het is maar een paar stukjes echt steil, maar het is algemeen heel erg goed te doen. Het laatste stuk is niet geschikt voor auto’s, maar een Italiaan negeert dit en hoopt hier de Kosfossen waterval te vinden. Helaas is die wel alleen voor treinreizigers te bereiken, maar dat begrijpt ie niet helemaal geloof ik.
En weer naar beneden
Na nog even met de drone de trein vastgelegd te hebben beginnen we langzaam aan aan de terugweg. We stoppen nu ook weer op plekken die we mooi vinden. We hebben immers geen haast. Op de heenweg hadden we al een plekje gezien om te zwemmen en nu is er bijna niemand meer. We hadden al zwemspul in de tas gegooid, want je weet maar nooit. Met hulp van de waterschoentjes kunnen we heerlijk afkoelen, al is het minder koud dan we gedacht hadden. We nemen de tijd en genieten ook nog even van het zonnetje, had ik al gezegd dat we geen haast hadden? Net voor het dal weer in de schaduw gaat vallen zijn we terug bij de kerk, en dus ook bij de camper. We binden de fietsen weer achterop, halen een pizza bij de bakker in Flåm en eten hem op de parking op. We willen nog een klein stukje rijden vandaag omdat we nog niet precies weten wat we de volgende dag willen gaan doen en op deze manier hebben we een paar opties. Weer de tunnel door maar na 45km hebben we een mooi plekje voor de nacht gevonden aan het begin van een mooi wandelpad. Morgen maar eens bekijken.
Heul veul kilometers
We bespreken nog even wat we nou morgen gaan doen maar vallen daarna heerlijk in slaap. We staan dan wel aan een weg, maar het is er heel erg stil.
De volgende ochtend gaat Noor weer hardlopen en ik ga een stukje wandelen. Er loopt van oost naar west Noorwegen een wandelroute, de Kungsvegen, en hier is een stukje dat flink steil omhoog gaat. Elke 5 meter ga je een meter omhoog.
Dit stukje weg slingert zich omhoog met hele korte bochten en werd gebouwd rond 1843. Erg knap hoe ze dat in die tijd voor elkaar krijgen. Als ik boven wat vastleg met mijn camera word ik ook nog even ‘geïnterviewd’ door iemand van de landelijke radio, de NRK. Ze maken een radio docu over deze route en wilden weten wat ik er van vond. Gelukkig niet live, geen idee of het uitgezonden is. Ik ben al weer langer boven als de bedoeling was en we wilden nog de afwas doen. Wel erg fijn dat naar beneden lopen een stuk sneller gaat en veel makkelijker. Noor de afwas al bijna klaar dus dat is helemaal geweldig.
Het is vandaag Oslo of geen Oslo. Al rijdend wordt het dat laatste. Het wordt morgen nog mooi weer en daar willen we wel even van genieten.
We kunnen zonder problemen de grens over maar besluiten nog even te tanken in Noorwegen aangezien het hier goedkoper is dan in Zweden. We hebben mazzel want bij het benzinestation zit ook nog eens een douche waar we gratis gebruik van mogen maken en die heerlijk warm is.
Vanuit Noorwegen zijn we zo de grens weer over Zweden in, de andere kant op staan flinke rijen, maar de Zweden lijkt het niet te interesseren wie er vanuit Noorwegen hun land in komt. We zijn terug in Zweden en op weg naar Fjällbacka. Niet voor iedereen bekend maar we hebben beide de boeken van Camilla Läckberg gelezen en die spelen zich in dit dorp af. Als je er in de buurt bent kun je dat niet overslaan natuurlijk. We komen na bijna 475km rijden rond 22u aan op een niet heel inspirerend parkeerterrein, maar er is (gratis) plek en zoeken naar een andere plek hebben we geen zin in. Binnen de kortste keren slapen we, voor even….
